มินามีเรื่องเล่า สมเด็จพระมหาสมณเจ้า กรมพระยาวชิรญาณวโรรส ตอน มนุษยนาคมานพ
*********
สวัสดีครับ วันนี้ขออนุญาตเล่าความเป็นมาของพระนามเดิมของสมเด็จพระมหาสมณเจ้า กรมพระยาวชิรญาณวโรรสนะครับ
สมเด็จพระมหาสมณเจ้าฯ ทรงประสูติเมื่อวันที่ ๑๒ เมษายน พ.ศ. ๒๔๐๓ ช่วงเทศกาลสงกรานต์พอดีนะครับ
สมเด็จพระมหาสมณเจ้า กรมพระยาวชิรญาณวโรรส ทรงเล่าไว้ว่า
“พอเราประสูติแล้ว อากาศที่กำลังสว่างมีเมฆตั้ง ฝนตกใหญ่ จนน้ำฝนขังนองชาลาตำหนัก ทูลกระหม่อมของเรา (ล้นเกล้ารัชกาลที่ ๔) ทรงถือเอานิมิตนั้น ว่าแม้นกับคราวที่พระพุทธเจ้าเสด็จประทับ ณ ควงไม้ราชาตนพฤกษ์ ฝนตกพรำ สิ้น ๗ วัน มุจลินทนาคราชเอาขนดกายเวียนพระองค์ และแผ่พังพานเหนือพระเศียรเพื่อมิให้ฝนตกถูกพระองค์ ครั้นฝนหายแล้ว จึงคลายขนดจำแลงกายเป็นมาณพหนุ่มเข้ามายืนเฝ้าเฉพาะพระพักตร์ จึงพระราชทานนามเราว่า “พระองค์เจ้ามนุษยนาคมานพ”
ต่อมาสมเด็จพระมหาสมณเจ้า กรมพระยาวชิรญาณวโรรส ทรงได้พบความหมายของชื่อของพระองค์ในภายหลัง เมื่อพระองค์อ่านบาลีเข้าใจแล้ว พระองค์อธิบายว่า
“ในบาลีมหาวรรคพระวินัย เล่ม ๑ ตอนทรมานอุรุเวลกัสสปชฎิล คำว่า “มนุสฺสนาโค” หรือ “มนุษยนาค” นั้น เป็นคำเรียกพระพุทธเจ้า คู่กับคำว่า “อหินาโค” หรือ “อหินาค” เป็นคำเรียกพญานาคที่เป็นงู เช่นนี้ คำว่า “มนุษยนาค” ก็เหมือนคำว่า “บุรุษรัตน์” หรือ “มหาบุรุษ” ที่ใช้เรียกท่านผู้สูงสุดในหมู่มนุษย์ คือ พระพุทธเจ้า และพระเจ้าแผ่นดิน”
ครับ ดังนั้น พระนามเดิมของสมเด็จพระมหาสมณเจ้า กรมพระยาวชิรญาณวโรรส คือ พระองค์เจ้ามนุษยนาคมานพ มีที่มาดังที่กล่าวมานะครับ
ที่มาของข้อมูล หนังสือ เจ้านายและพระสนมเอก
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น