วันที่ ๑๓ ตุลาคม เป็นวันคล้ายวันสวรรคตของพระบาทสมเด็จพระบรมชนกาธิเบศร
มหาภูมิพลอดุลยเดชมหาราช บรมนาถบพิตร ข้าพระพุทธเจ้าขอน้อมรำลึกในพระมหากรุณาธิคุณตราบนิรันดร์
พระบาทสมเด็จพระบรมชนกาธิเบศร
มหาภูมิพลอดุลยเดชมหาราช บรมนาถบพิตร ทรงเป็นพระมหากษัตริย์รัชกาลที่ ๙
แห่งพระราชวงศ์จักรี
พระองค์ทรงเป็นพระมหากษัตริย์ที่ครองราชสมบัติยาวนานที่สุดในประวัติศาสตร์ชาติไทย
พระองค์เสด็จพระราชสมภพเมื่อวันจันทร์ที่
๕ ธันวาคม พ.ศ. ๒๔๗๐ ณ โรงพยาบาลเมานต์ออเบิร์น (Mount Auburn) เมืองเคมบริดจ์ รัฐแมสซาชูเซตต์ (Massashusetts) ประเทศสหรัฐอเมริกา
พระองค์เป็นพระราชโอรสพระองค์เล็กในสมเด็จพระมหิตลาธิเบศร
อดุลยเดชวิกรม พระบรมราชชนกกับสมเด็จพระศรีนครินทราบรมราชชนนี
พระราชบิดาของพระองค์ทรงเป็นพระราชโอรสของพระบาทสมเด็จพระเจ้าจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวกับสมเด็จพระศรีสวรินทิรา
บรมราชเทวี พระพันวัสสาอัยยิกาเจ้า (พระองค์เจ้าหญิงสว่างวัฒนา)
สมเด็จพระศรีสวรินทิรา บรมราชเทวี
พระพันวัสสาอัยยิกาเจ้า (พระองค์เจ้าหญิงสว่างวัฒนา)
ทรงเป็นพระราชธิดาของพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวกับสมเด็จพระปิยมาวดี
ศรีพัชรินทรมาตา (เจ้าจอมมารดาเปี่ยม)
เมื่อแรกประสูติ
พระบาทสมเด็จพระบรมชนกาธิเบศร มหาภูมิพลอดุลยเดชมหาราช บรมนาถบพิตร ทรงมีพระนามว่า
พระวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าภูมิพลอดุลยเดช
พระองค์ ทรงมีพระเชษฐภคินี
และพระบรมเชษฐาธิราช คือ สมเด็จพระเจ้าพี่นางเธอ เจ้าฟ้ากัลยาณิวัฒนา
กรมหลวงนราธิวาสราชนครินทร์ (๖ พฤษภาคม ๒๔๖๖ - ๒ มกราคม ๒๕๕๑)
และพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวอานันทมหิดล พระอัฐมรามาธิบดินทร
ผมขออนุญาตนำเสนอพระเมตตาธรรมแห่งคำสอนของพระองค์
ซึ่งเป็นพ่อของแผ่นดินไทย มาเป็นแนวทางในการดำเนินชีวิตของพวกเรานะครับ
ครั้งหนึ่ง ม.ร.ว. คึกฤทธิ์ ปราโมช
กราบบังคมทูลถามพระองค์ว่า ทรงเคยเหนี่อย ทรงท้อบ้างหรือไม่
พระองค์ทรงตอบว่า
“ความจริงมันก็น่าท้อถอยอยู่หรอก บางเรื่องมันน่าท้อถอย แต่ฉันท้อไม่ได้ เพราะเดิมพันของเรานั้นสูงเหลือเกิน เดิมพันของเราคือบ้านเมือง คือความสุขของคนไทยทั่วประเทศ”
พ่อสอนเราว่า... ให้เรา “จะต้องรับและจะต้องให้”
“...คนเราจะเอาแต่ได้ไม่ได้ คนเราจะต้องรับและจะต้องให้ หมายความว่าต่อไปและเดี๋ยวนี้ด้วย เมื่อรับสิ่งของใดมาก็จะต้องพยายามให้ ในการให้นั้น ให้ได้โดยพยายามที่จะสร้างความสามัคคีในหมู่คณะและในชาติ...” พระบรมราโชวาท พระราชทานแก่นักศึกษามหาวิทยาลัยขอนแก่น (๒๐ เมษายน ๒๕๒๑)
พ่อสอนเราว่า ...ให้เรา “รู้จักตนเอง”...
“...สิ่งสำคัญในการฝ่าฟันอุปสรรคในชีวิตคือ ต้องรู้จักตัวเอง รู้ว่าตัวกำลังทำอะไร รู้ว่าตัวต้องการอะไร...” พระบรมราโชวาทในพิธีพระราชทานปริญญาบัตร วิทยาลัยการเกษตรแม่โจ้ (๓ มกราคม ๒๕๑๖)
พ่อสอนให้เราเป็นคนดี ด้วยการ “ปฏิบัติ”
“...การเคารพบูชาผู้ควรบูชา นั้นเป็นมงคลประการสำคัญ และการบูชาอย่างสูงสุดนั้น คือ บูชาด้วยการประพฤติปฏิบัติตนให้ดี...”
พ่อสอนให้เราเป็น “คนดีที่เข้มแข็ง”
“คนดีทำให้คนอื่นดีได้ หมายความว่า คนดี
ทำให้เกิดความดีในสังคม คนอื่นก็ดีไปด้วย ความเลวนั้นจะทำให้คนดีเป็นคนเลวก็ยาก
แต่เป็นไปได้ ถ้าคนดีเข้มแข็งในความดี จะทำให้คนเลวทำให้คนดีเป็นคนเลวยาก
สำคัญอยู่ที่ความเข้มแข็งของคนดี” พระราชดำรัส เนื่องในโอกาสวันเฉลิมพระชนมพรรษา
(๔ ธันวาคม ๒๕๓๙)
ข้าพระพุทธเจ้าขอน้อมรำลึกในพระมหากรุณาธิคุณของพ่อหลวงตราบนิรันดร์
แหล่งข้อมูลประกอบการเล่าเรื่อง
- นามานุกรม พระมหากษัตริย์ไทย
- เมตตาธรรมแห่งคำสอนพระราชา
- ราชสกุลวงศ์
In Commemoration of the Late King
Bhumibol Adulyadej the Great
October 13, 2016 was the tragic day for
Thai people. The royal palace announced that Bhumibol Adulyadej died in Siriraj
Hospital. All of Thai people’s hearts were sunk in sadness.
The 13th of October is the
most important day for Thai people. They think of their beloved king.
King Bhumibol Adulyadej was born on
December 5, 1927, at Mt. Auburn Hospital in Cambridge, Massachusetts.
He was the youngest son of His Royal
Highness Prince Mahidol of Songkla and his consort, Mom Sangwal. At that time,
his father was studying medicine at Harvard University, while his mother was a
trained nurse at Simmons College.
King Bhumibol has one elder sister, Her
Royal Highness Prince Galyani Vadhana and one elder brother, His majesty King
Ananda Mahidol (Rama VIII).
King Bhumibol succeeded to the throne
as the ninth king of the Chakri Dynasty.
Then, King Bhumibol (Rama IX) decided
to return to Switzerland to resume his studies.
Before his departure, His Majesty went
to pay respect to the remains of King Ananda Mahidol placed at the Grand
Palace. While his Majesty was sitting in his car, a man shouted, “Don’t desert
the people’. His Majesty turned to watch that man and said in his mind, “If
the people do not desert me, how can I desert them?”
Our beloved king always kept his
promise. He never deserted his people.
His majesty practiced the Ten Kingly
Virtues (Thotsapit Rajadhamma) to bring peace and happiness to his people.
The Ten Kingly Virtues are composed of:
1. Dana,
the practice of generosity;
2. Sila,
the practice of proper moral behaviour;
3. Paricaga,
the practice of self-sacrifice;
4. Ajjaca,
the practice of honesty and integrity;
5. Maddava,
the practice of gentleness and politeness;
6. Tapa,
the practice of austerity and simplicity;
7. Akkodha,
the practice of freedom from hatred, ill-will and enmity;
8. Ahimsa,
the practice of non-violence;
9. Khanti,
the practice of patience, forbearance and tolerance;
10. Avirodhana,
the practice of non-opposition to the public welfare.
In commemoration for the late King
Bhumibol Adulyadej the Great, we would like to pay respect to His Majesty King
Rama IX. We always recognize His Majesty the King’s benevolence towards his
subjects. Under his Majesty’s benevolent Rule, his subjects received protection
and happiness.
***********
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น