มินามีเรื่องเล่า
กรมหลวงชุมพรเขตอุดมศักดิ์ ตอนกอดหมอนนอนนิ่งเซ่อ
สวัสดีครับ วันนี้ขอเล่าเรื่อง “กอดหมอนนอนนิ่งเซ่อ”
จากบันทึกเกร็ดพระประวัติเสด็จในกรมหลวงชุมพรเขตอุดมศักดิ์
ของท่านผู้หญิงเริงจิตรแจรง อาภากร พระธิดาของเสด็จในกรมฯ นะครับ
ท่านผู้หญิงเริงจิตรแจรง อาภากร ได้เล่าไว้ว่า
เมื่อเสด็จในกรมหลวงชุมพรเขตอุดมศักดิ์
ได้ศึกษาวิชาทหารเรือและสอบได้เป็นนักเรียนนายเรือแล้ว
พระองค์ท่านเสด็จกลับประเทศไทยเมื่อวันที่ ๑๑ มิถุนายน พ.ศ. ๒๔๔๓
พระราชบิดา
คือ พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว โปรดเกล้าฯ
ให้พระองค์รับราชการทหารเรือเป็นครูสอนในโรงเรียนทหารเรือตั้งแต่ปี พ.ศ. ๒๔๔๓
กรมหลวงชุมพรเขตอุดมศักดิ์เป็นเจ้านายพระองค์แรกที่สำเร็จการศึกษาวิชาการทหารเรือจากประเทศอังกฤษ
เมื่อตอนที่พระองค์เข้ารับราชการนั้นมีพระยาชลยุทธโยธินทร์
เป็นผู้บัญชาการทหารเรือ
ก่อนที่เสด็จในกรมฯ
จะรับราชการในกองทัพเรือในโรงเรียนทหารเรือ
ประเทศไทยต้องจ้างชาวต่างประเทศมาเป็นผู้บังคับการ
เมื่อพระองค์ทรงเข้ารับราชการทหารเรือแล้ว ทรงมีพระทัยมุ่งมั่นที่จะฝึกให้ทหารเรือไทยเดินเรือทะเลได้
สามารถทำการรบทางเรือได้ รวมทั้งมีความชำนาญในกิจการกองทัพเรือแทนชาวต่างประเทศที่ประเทศสยามต้องจ้างมาฝึกสอน
เรื่องการสอนทหารเรือไทยนั้น
นับว่าตรงกับพระราชประสงค์ของพระราชบิดาที่ตั้งพระทัยที่จะให้พระราชโอรสได้ไปศึกษาเพื่อมาปรับปรุงกิจการทหารในประเทศไทย
เสด็จในกรมฯ ได้ทรงแก้ไขปรับปรุงระเบียบการในโรงเรียนนายเรือทั้งฝ่ายปกครอง
ฝ่ายบังคับบัญชา และฝ่ายวิชาการให้เหมาะสมเท่าเทียมอารยประเทศ
นอกจากมีการสอนและการฝึกหัดแล้ว
ยังมีการสอบไล่ให้กับนักเรียนชั้นสูงสุดที่สำเร็จครบหลักสูตร
และสามารถออกมาเป็นนายทหารเรือชั้นหนึ่งก่อน
วิชาที่สอนเป็นวิชาใหม่
ไม่เหมือนกระทรวง หรือทบวงกรมอื่น ๆ ซึ่งมีหลักเกณฑ์มาก่อนแล้ว
ก่อนนั้นในโรงเรียนนายเรือใช้ฝรั่งชาวต่างประเทศริเริ่มสอนนักเรียน
อาจารย์ฝรั่งจะสอนให้นักเรียนทำความเคารพโดยพูดว่า “Good
Morning, Sir.” แต่คนต่อไปไม่ได้พูดเช่นนั้น กลับพูดว่า
“กอดหมอนนอนนิ่งเซ่อ” ครูฝรั่งฟังแล้วก็ไม่เข้าใจ นึกว่าพูดไม่ชัด
กว่าจะรู้กันก็นานเป็นเดือน ๆ พวกทหารก็นำไปหัวเราะขำขัน นายนี่สอนอะไรให้พูดชอบกล
ระหว่างที่ชาวต่างประเทศเป็นผู้บังคับบัญชานั้น
หาได้ตั้งใจฝึกฝนคนไทยให้มีความรู้สำหรับทำการตามหน้าที่ หรือจัดบังคับบัญชาให้เป็นระเบียบตามธรรมเนียมของทหาร
อีกทั้งมีความประพฤติเกะกะละเมิดตัวบทกฎหมายหรือต้องโทษอย่างไรก็ช่าง
ไม่ต้องรับผิดชอบการเสียหายอะไร เพราะถือว่าเป็นชาวต่างประเทศ และมักจะมีทางแก้ตัวว่า
ไม่รู้ภาษาพอที่จะให้โอวาทสั่งสอนคนไทยที่อยู่ในบังคับบัญชา (แค่สอน “Good
Morning, Sir.” พวกนักเรียนก็ว่าเป็น
“กอดหมอนนอนนิ่งเซ่อ” เสียแล้ว
เมื่อเริ่มแรกที่กรมหลวงชุมพรเขตอุดมศักดิ์ทรงสอน
นักเรียนบางคนอายุตั้ง ๓๐ ปี บางคนอายุยังน้อย มีหัวดี ๆ หลายคน เช่น
พลเรือโทพระยาราชวังสัน (ศรี กมลนาวิน) พระยาหาญกลางสมุทร (บุญมี พันธุมนาวิน)
พระยากาจกำแห่ง (ห้อง ทังสนาวิน) และศิษย์เก่ง ๆ อีกหลายคน
เป็นอย่างไรบ้างครับ
การเริ่มสอนนักเรียนนายเรือของเสด็จในกรมฯ ที่มีต่อพวกนักเรียน
“กอดหมอนนอนนิ่งเซ่อ” นับว่าน่าสนุกสนานไม่น้อย
ในตอนต่อไป
จะขอนำเรื่องการออกฝึกทะเลมาเล่าสู่กันฟังครับ โปรดติดตามนะครับ
ข้อมูลประกอบการเล่าเรื่อง
คัดลอกและเรียบเรียงจากนิตยสารเทิดพระเกียรติ
พระประวัติอันยิ่งใหญ่ นานไปเขาไม่ลืม นายพลเรือเอก พระเจ้าบรมวงศ์เธอ
พระองค์เจ้าอาภากรเกียรติวงศ์ กรมหลวงชุมพรเขตอุดมศักดิ์
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น