มินามีเรื่องเล่า “ข้าพเจ้าเชื่อมั่นว่าพวกเขาย่อมค้นพบความสามารถอื่นๆ ในตัวเองที่ยังหลับใหลอยู่ได้โดยแท้”

 

มินามีเรื่องเล่า “ข้าพเจ้าเชื่อมั่นว่าพวกเขาย่อมค้นพบความสามารถอื่นๆ ในตัวเองที่ยังหลับใหลอยู่ได้โดยแท้”

          วันนี้ผมขอนำคำพูดของชาวฝรั่งเศสผู้มีชื่อเสียง ๒ ท่าน ในช่วงสมัยของรัชกาลที่ ๔ มาเล่าสู่กันฟังครับ

ท่านแรกเป็นนักสำรวจชาวฝรั่งเศสที่มีชื่อเสียง และท่านที่สองเป็นสังฆนายกคณะมิซซังโรมันคาทอลิกประจำประเทศสยาม

มาดูกันว่าท่านทั้งสองได้กล่าวถึงคนไทยอย่างพวกเราไว้อย่างไรบ้างครับ

          เรื่องแรกคือ “ความรักครอบครัว” จากหนังสือ “บันทึกการเดินทางของอ็องรี มูโอต์ ในสยาม กัมพูชา ลาว และอินโดจีนตอนกลางส่วนอื่นๆ” บันทึกโดยอ็องรี มูโอต์ แปลโดย รศ.ดร. กรรณิกา จรรย์แสง (ท่านคืออาจารย์ของผมครับ)  

         อ็องรี มูโอต์ บันทึกไว้ว่า

          “คุณสมบัติชั้นเลิศอย่างหนึ่งของชาวสยามคือความรักครอบครัว ไม่ว่าจะครอบครัวทาสหรือเจ้าขุนมูลนาย พวกเขาดูแลเอาใจใส่ แสดงความรักด้วยการกอดลูกๆ เหมือนกัน ยามใดที่สมาชิกในครอบครัวมีเรื่องทุกข์ร้อน ไม่ว่าจะเป็นเรื่องของพี่ๆ น้องๆ หรือลูกพี่ลูกน้อง ฯลฯ ทุกคนจะอยู่พร้อมหน้ากัน ช่วยกันออกเงินออกทองเพื่อป้องกันเหตุหากยังจัดการได้ หรือถ้าเกิดเหตุไปแล้ว ก็ช่วยผ่อนหนักเป็นเบา สัก ๒๐ หนเห็นจะได้ เวลาข้าพเจ้าไปเยือนกระท่อมของไพร่ทาสสักคนหรือวังหรูหราของท่านเสนาบดีก็ตามแต่ เมื่อข้าพเจ้าอุ้มเด็กๆ มานั่งตักและโอบกอดพวกแก ก็พลันเห็นดวงหน้าอันเป็นสุขของผู้เป็นพ่อแม่ พวกเขาจะตื้นตันใจ เอ่ยปากขอบอกขอบใจครั้งแล้วครั้งเล่า วันไหนที่ข้าพเจ้าเดินผ่านหน้าบ้าน ผู้เป็นแม่จะร้องเรียกว่า “แวะบ้านเราหน่อยสิคะ นายฝรั่ง” เรื่องเล็กๆ น้อยๆ เหล่านี้บ่งบอกว่าคนไทยเป็นคนดีมีน้ำใจ และถ้าวันหนึ่งข้างหน้า พวกเขาเกิดหูตาสว่าง ปัญญาเกิด และรู้จักความศิวิไลซ์จากการได้คบค้ากับพวกเรา ข้าพเจ้าเชื่อมั่นว่าพวกเขาย่อมค้นพบความสามารถอื่นๆ ในตัวเองที่ยังหลับใหลอยู่ได้โดยแท้”

          เรื่องที่สอง เกี่ยวข้องกับความสะอาดของคนไทย คือเรื่องการอาบน้ำของคนไทย บันทึกไว้ในหนังสือ “เล่าเรื่องเมืองสยาม” เรียบเรียงโดย สังฆนายกคณะมิซซังโรมันคาทอลิกประจำประเทศสยาม ฌ็อง-บัปติสต์ ปาลเลกัวซ์ หรือที่เรียกว่า มงเซเยอร์ ปาลเลกัวซ์ (Jean-Baptiste Pallegoix) ในสมัยรัชกาลที่ ๔ แปลโดยท่านสันต์ ท. โกมลบุตร

          มงเซเยอร์ ปาลเลกัวซ์ ท่านได้บรรยายไว้ว่า

          “คนไทยอาบน้ำวันละ ๒ หรือ ๓ เวลา บางคนก็ลงดำน้ำในคลอง บางทีก็ใช้ตักน้ำรดตัวตั้งแต่หัวลงมา การอาบน้ำบ่อยๆ เช่นนี้ นับว่าถูกอนามัยและทำให้ร่างกายสะอาดสะอ้าน เขาเปลี่ยนผ้านุ่งทุกวัน และนำเอาเสื้อผ้าไปผึ่งแดดเสมอ เหาและหมัดเป็นสิ่งที่ไม่รู้จักในหมู่พวกเขา”

          ความรักครอบครัวและความสะอาดของคนไทยไม่เป็นสองรองใครเลยนะครับ