มินามีเรื่องเล่า
เราเป็นญาติกันที่พัทลุง ตอนพระศรีไกรลาศ
เมื่อพระยาพัทลุงแก้วโกรพพิชัย (ขุน หรือขุนคางเหล็ก) ถึงแก่อนิจกรรม พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราชโปรดเกล้าฯ ให้พระศรีไกรลาศจากราชธานีมาแทน โดยได้ตั้งเมืองที่ศาลาโต๊ะวัก ตำบลลำปำ
หลังจากที่พระยาพัทลุง
(ขุน หรือขุนคางเหล็ก) ครองเมืองพัทลุงระหว่างปี พ.ศ. ๒๓๑๕ ถึง พ.ศ. ๒๓๓๒ ท่านถึงแก่อสัญกรรมในปี
พ.ศ. ๒๓๓๒
ทำไมพระศรีไกรลาศครองเมืองพัทลุงไม่ถึงสองปี นับเป็นระยะเวลาที่สั้นนัก
เรื่องของเรื่องคือ มีแขกเซียะมาตีเมืองสงขลา
แล้วเรื่องนี้เกี่ยวข้องกับพระศรีไกรลาศอย่างไร
“ณ
เดือน ๖ ปี พ.ศ. ๒๓๓๔ ในรัชสมัยของพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลก
แขกมลายูเมืองเซียะอยู่นอกพระราชอาณาเขตยกกองทัพเรือมาตีเมืองสงขลา
เจ้าเมืองกรมการเมืองไม่สามารถสู้รบได้
จึงพาครอบครัวและชาวเมืองหนีไปอยู่แขวงเมืองพัทลุง
พระยาศรีไกรลาศซึ่งเป็นพระยาพัทลุง
ต่างพลอยตกใจกลัวกองทัพแขกมลายูเมืองเซียะ ทั้ง ๆ
ที่กองทัพแขกเซียะยังไม่ได้ยกมาถึงเมืองพัทลุง”
“พระยาศรีไกรลาศ ผู้เป็นเจ้าเมืองพัทลุง มิได้คิดตั้งมั่นเพื่ออยู่สู้รับกับกองทัพแขกเซียะ ด้วยความตระหนกตกใจกลัว รีบอพยพครอบครัวและกรมการเมืองหนีเข้าป่า”
หลังจากนั้น เจ้าพระยานครศรีธรรมราชได้แจ้งข้อราชการมายังกรุงเทพมหานคร ท่านมอบหมายให้สมุหพระกลาโหมกราบบังคมทูลพระกรุณาให้ทรงทราบ
เมื่อทราบความเกี่ยวกับเรื่องการหนีเข้าป่าของพระศรีไกรลาศ พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกทรงพิโรธแก่พระยาศรีไกรลาสผู้เป็นเจ้าเมืองพัทลุง พระองค์มีพระราชดำรัสว่า ข้าศึกยังมิทันจะถึงเมืองก็แตกหนี
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น